سلام دوستان عزيز
خوبين؟ دوره جالبي شده، تقريبا كسي به كسي اعتماد نداره. ولي هممون از طرف مقابلمون انتظار اعتماد داريم. اين مساله فقط به رابطه هاي دو به دو بر نميگرده. از فوتبالمون بگيرين تا سياستمون. ظاهرا هيچ چيزي سر جاي خودش نيست و اين بزرگترين ضربه ميتونه به يه جامعه در آستانه انتخابات باشه. بدترين حالتش اينه كه آدمايي كه تو يه جبهه دارن فعاليت ميكنن به تخريب هم بپردازن. حالا اين جبهه ميتونه تو زمينه فرهنگي باشه يا ميتونه به واسطه نزديكي به انتخابات تو فضاي سياسي قرار بگيره، به هر حال تو اين شرايط زيرآب زني بي وقفه همراهان سابق يه جورايي يه حس عدم اعتماد هم تو بقيه دور و بريها ايجاد ميشه هرچند ممكنه يكي از طرفين كاملا بي تقصير باشه. نمونه عينيش همين دعواهاي انتخاباتي بين ياران ميرحسين با ياران شيخ اصلاحات هست كه به مصلحت هيچ كسي نيست الا رييس جمهور فعلي مملكت. اين دعواها شايد در نهايت منجر بشه آرايي كه قرار بود تحت عنوان راي خاموش وارد صحنه بشن و يه گپ بزرگ ايجاد كنه بين رقبا غير هم سنگر. انتظار ميره حداقل تو اين بازه زماني يا آقايون اصلاح طلب به اجماع برسن يا اينكه حداقل اخلاق رو رعايت كنن و بشينن نون و ماست خودشونو بخورن و كاري به كار هم حداقل نداشته باشن. اگه ميخواين گير بدين برين سراغ تيم مقابل نه اينكه به قولي مجبور باشيم نهايتا مارادونا رو ول كنيم و غضنفر رو بچسبيم. به اميد اون روز خوش
شاد باشين
تا بعد
يا علي
